Iris is onze Human Resources Manager. Zij staat in voor het personeelsbeleid en het welzijn van ons team: “Bij Vluchtelingenwerk werken mensen die vanuit een oprechte gedrevenheid er het absolute beste van willen maken, die ongelooflijk bezig zijn met vluchtelingen en de malaise maar ook de kansen tegelijkertijd.”

Waarom heb je gekozen voor de HR-sector?

“Ik ben maatschappelijk werkster van opleiding. Doorheen de jaren ben ik gaan merken dat mensen in hun kracht zetten, ondersteunen en coachen echt wel mijn ding was. Ik ben voor het eerst in die functie gesprongen bij Oxfam-Wereldwinkels. Daar zochten ze iemand die de leidinggevenden kon ondersteunen, de processen kon begeleiden en de veranderingscultuur mee kon ontwikkelen en implementeren. Harde HR behoorde niet tot mijn takenpakket en dat is nu ook zo. Iemand anders is verantwoordelijk voor de personeelsadministratie, waardoor ik volledig op soft HR kan focussen.”

 Wat houdt jouw functie allemaal in?

“Het laatste halfjaar ben ik veel bezig geweest met aanwerving: vacatures uitschrijven, cv’s doornemen, screening, mensen uitnodigen op gesprek, enzovoort. Normaal gezien verloopt dat rustiger, maar nu is er veel tijd ingestoken. We hebben een heel tof team ondertussen. Verder ben ik verantwoordelijk voor het welzijn en de tevredenheid van mensen. Ik zorg dat iedereen in optimale omstandigheden kan werken, voldoende ondersteund wordt, en dat de coördinatoren goed gecoacht zijn.”

“Ik heb ook een kader voor de functioneringsgesprekken afgewerkt. Zo weten medewerkers wanneer ze een functioneringsgesprek hebben, wat het inhoudt, hoe vaak, bij wie, wanneer wel, wanneer niet, wie heeft daar recht op, wanneer is het verplicht, … Een hele boterham dus.”

“Telewerk is een belangrijk topic op dit moment. We hebben veel bijgeleerd in coronatijden. Als we terug op de werkvloer mogen, kunnen mensen die heel graag van thuis uit werken dat behouden en kunnen we dat verder optimaliseren. “

“Er is ook een nieuwe vraag naar mij toe om meer en meer de cultuur rond impactgericht werken te introduceren op de werkvloer. Dat houdt in dat iedereen goed kan nadenken over de doelstellingen die zij/hij wil behalen en hoe ze hier gerichter aan kunnen werken zodat er meer impact wordt genereerd. We gaan nog verder in het bewustzijn van wat we doen en waarom.”

Corona heeft het afgelopen jaar voor veel veranderingen gezorgd op de werkvloer.

“Er zijn eigenlijk twee grote veranderingen gebeurd. Wij hebben kantoorruimte verhuurd aan Newbie, die nu dus bij ons mee in het gebouw zitten. Daardoor is er veel fysieke vierkante meter weggevallen voor het personeel. Het team was kleiner geworden, dus we hadden minder ruimte nodig. We konden daardoor redelijk besparen op overheadkosten en ook wat extra investeren.”

“Dan was er het hele covid-verhaal, waarbij mensen verplicht van thuis uit moesten werken uit pure veiligheid. Dat zijn eigenlijk twee dingen die zijn samengelopen bij ons. Het minder op kantoor kunnen zijn heeft sowieso impact op iedereen. Sommige mensen kunnen daar super goed mee om. Bij andere mensen verloopt dat redelijk mits dat ze heel af en toe nog fysiek naar kantoor kunnen. En anderen hebben er toch wel last van. Daar is redelijk wat knuffelgehalte naartoe gegaan om hen toch te ondersteunen en naar optimalisaties te zoeken.”

“Na een tijd hebben we wel een meting gedaan en daaruit bleek dat het welbevinden nog goed zat. We hebben geprobeerd met alle middelen die er waren om de mensen toch bij ons te houden en ervoor gezorgd dat er voldoende contact bleef online. Het verkleinen van de kantoorruimte en het introduceren van flexibeler werken, gaat een nieuwe beweging zijn maar ik vermoed dat het wel positief gaat meevallen.”

Wat vind je het tofste aan jouw job?

“Het tofste aan mijn job is mensen gelukkig zien en mensen gelukkig kunnen maken. Zien dat iedereen zich ondersteund voelt. Vooral op momenten dat het wat moeilijker gaat. Dan kijk ik bijvoorbeeld of ze extra opleidingen nodig hebben of naar hun timemanagement. Zo voelt het dat het echt iets opbrengt en dat ze daar iets aan hebben. Dat de werknemers tevreden zijn in hun job, dat maakt mij het gelukkigste.”

“Maar het boeiendste aan mijn job vind ik de processen mee ondersteunen. We zijn nu bijvoorbeeld opnieuw bezig met personeelsvertegenwoordiging op de werkvloer heel concreet te maken. Ik weet dat dat op lange termijn gaat opbrengen. Dat gaat de mensen nieuwe kansen geven om inspraak te hebben. Dat is niet altijd even gemakkelijk, mensen hebben daar geen tijd voor of weten niet goed wat dat allemaal gaat inhouden. Het is dus een boeiend proces: hoe kan je ze overtuigen? Hoe kan je ze motiveren om dat te doen?”

Op welke professionele realisatie ben je het meest trots?

“Ik denk dat dat wel teruggaat naar 2016. Toen hebben we een mokerslag gekregen qua subsidies. Er moesten op 1 tot 3 jaar tijd een aantal mensen weg en daar zaten anciens bij, met heel veel bagage en ervaring. Zij waren echt diepgeworteld in de organisatie. Er moest ook inhoudelijk heel veel heringedeeld worden. De directie heeft mij toen het vertrouwen gegeven om dat proces te initiëren en te begeleiden.”

“Ik herinner mij nog een dag dat we daar samen aan hadden gewerkt met het personeel en waarbij ze bijna, en dat klinkt nu heel grof, hun eigen ontslag moesten uittekenen om mee te kiezen wat dat belangrijk was voor de organisatie, zonder naar zichzelf willen kijken. Ik heb het gevoel dat dat heel goed gelukt was. Ze waren opgelucht achteraf. We zijn toen ook lang in de drank gevlogen! Ze vonden het knap dat het op die manier kon, ze voelden zich veilig, en durfden ook na te denken vóór de organisatie. Dat vond ik ook wel stukje dankzij mij een mooi verhaal. Dat staat wel in mijn top drie van momenten in mijn carrière waarvan ik zeg: ‘daar was je echt wel een meerwaarde Iris’”

Medewerker zijn bij Vluchtelingenwerk Vlaanderen: wat betekent dat voor jou?

“Ik maak deel uit van een organisatie waar mensen in hun puurheid zitten. Bij Vluchtelingenwerk werken mensen die vanuit een oprechte gedrevenheid er het absolute beste van willen maken, die ongelooflijk bezig zijn met vluchtelingen en de malaise maar ook de kansen tegelijkertijd. Het is een familie die echt voor dat doel wil gaan. Het is een warm verhaal. Er zijn geen wandelgangen. Er is heel veel steun aan elkaar, samen erdoor, ieder vanuit hun eigen werkplek. Dat is medewerker zijn bij Vluchtelingenwerk.”