Mohammad Radwan vluchtte drie jaar geleden uit de gevaarlijke situatie in Gaza in Palestina. Hij moest zijn drie kinderen achterlaten en zijn leven in België terug helemaal opnieuw heropbouwen. Hij ondervond heel wat problemen om een woning te vinden, maar samen met jobcoach Anne-Marie en de nodige motivatie zocht en vond hij uiteindelijk zowel een woning als een vaste job in Gent.

‘Anne-Marie heeft me geholpen met het zoeken naar een gepaste woning,’ vertelt Radwan. ‘Zonder haar was het me nooit gelukt.’ De huisvestingsmarkt in Vlaanderen staat al jarenlang onder druk. Dat ervaren ook vluchtelingen na hun erkenning.

Een woning vinden is één van de onmiddellijke noden na erkenning. Drempels zoals een beperkt inkomen, een klein sociaal netwerk en een bescheiden talenkennis zijn tastbare en lastige hinderpalen.

Drempels

‘Omdat ik destijds maar een leefloon van het OCMW ontving, vond ik zelfs geen kleine en betaalbare studio,’ verklaart Radwan. ‘Maar ook als ik geld had gehad, zouden er nog drempels geweest. Toen Anne-Marie meekwam om een woning te zoeken, opende dat toch een aantal deuren. We hebben wel 20 huizen bezocht in 6 weken! Uiteindelijk vond ik een huisbaas die bereid was om mij een kans te geven. Achteraf gaf hij toe dat zonder Anne-Marie, hij me de woning nooit had gegeven.’

Anne-Marie: ‘Ik had me tijdens de onderhandelingen toch even heel boos gemaakt op de vooroordelen van die man. Ik liet Mohammad alleen met hem om eens écht kennis te maken en toen ik terugkwam, was de man akkoord. Dankzij jouw diplomatische skills, Radwan!’

Project Jobcoaches

Buiten een woning zoeken, is werk vinden ook moeilijk wanneer je nieuwkomer bent in ons land. Er bestaan drempels bij zowel werkgevers als bij de mensen zelf. Met ons project Jobcoaches hebben we we alles op alles gezet om samen een gepaste job te vinden.

In samenwerking met de VDAB leidde Vluchtelingenwerk in het voorjaar van 2018 twintig jobcoaches op. Deze vrijwillige jobcoaches werden ingezet om een brug te slaan tussen werkzoekende vluchtelingen en werkgevers. Zij hanteren een outreaching benadering. Een twintigtal vrijwilligers, zoals Anne-Marie, waren intensief betrokken met nieuwkomers.

‘Toen ik in België mijn erkenning kreeg, verhuisde ik naar Lochristi,’ zegt Radwan. ‘Daar leerde ik Anne-Marie kennen tijdens Nederlandse conversatietafels ergens in mei 2018. Ze gaf er aan mij en andere vluchtelingen Nederlandse les.’

‘En jij werd spontaan vrijwilliger in de groep Nederlands praten,’ lacht Anne-Marie.

Zoektocht naar een job

Radwan woonde toen in een huis van het OCMW in Lochristi (LOI), maar hij zocht iets in Gent. Lochristi is een agrarische gemeente. In Gent heb je veel meer kansen voor een job. ‘Voor mij was de keuze dan snel gemaakt,’ legt Radwan uit. ‘Ik volgde ook nog een intensieve cursus in Gent en een training in Brussel. Ik moest dus een goede treinverbinding hebben met Brussel.’

Radwan studeerde informatica in Palestina. Zijn diploma werd deels erkend door NARIC-Vlaanderen, maar hij moest nog een aantal extra onderdelen volgen. NARIC-Vlaanderen erkent buitenlandse diploma’s voor wie in Vlaanderen wil werken. Zijn ervaring in Palestina telde niet voor interimkantoren of sommige werkgevers.

‘Eigenlijk worden ze gestript van al hun verworvenheden als ze hier toekomen: rijbewijs, diploma, werkervaring, familie ,...’ zegt Anne-Marie.

Vast werk

Radwan kwam uiteindelijk terecht bij Hack Your Future. Hack Your Future is een coding school voor vluchtelingen in Brussel. In samenwerking met deskundige coaches op vrijwillige basis, bieden zij een kosteloze opleiding in web development aan vluchtelingen, en begeleiden hen richting de arbeidsmarkt. Radwan specialiseerde zich op deze manier in het programmeren.