• Ondanks de goedkeuring van het budget om nieuwe opvangplaatsen te creëren, verloopt de uitvoering traag en beantwoordt ze niet aan de reële behoeften ter plaatse. Hierdoor is de druk op het aanmeldcentrum toegenomen en is de mogelijkheid van de werknemers om nieuwe verzoeken om internationale bescherming te registreren, aanzienlijk aangetast.
• De overcapaciteit in het Klein Kasteeltje heeft gevolgen voor de kwaliteit van de dienstverlening (maatschappelijk werkers, vertalers, artsen...) en het vermogen om de nodige middelen ter beschikking te stellen om het welzijn van kwetsbare profielen (LGBTQIA+ personen, alleenstaande vrouwen, kinderen...) te garanderen.

De overcapaciteit van Klein Kasteeltje heeft ook andere specifieke gevolgen:

• Alleenstaande mannen worden automatisch beschouwd als niet-kwetsbare profielen.
• De onmogelijkheid om asiel aan te vragen brengt mensen die pas in België zijn aangekomen en geen sociaal netwerk hebben in een situatie van extreme bestaansonzekerheid, hierbij worden ook hun grondrechten geschonden.
• De onmogelijkheid om asiel aan te vragen brengt latere aanvragers in een situatie van extreme kwetsbaarheid ten opzichte van de veiligheidsautoriteiten.
• De mensen krijgen niet de kans om hun specifieke situatie en bekommernissen uit te leggen.
• De medewerkers van Fedasil worden geconfronteerd met onrealistische werkverwachtingen en moeten verantwoordelijkheden opnemen die geen deel uitmaken van hun job (meer bepaald de bewakers).

Het personeel van het Klein Kasteeltje is radeloos. Ze doen wat ze kunnen om mensen te informeren, maar ze kunnen hen op dit moment geen oplossingen voor de nacht aanreiken. Het lijkt voor een aantal onder hen de opvangcrisis te veel.

Deze situatie leidt ertoe dat de verantwoordelijkheden van de overheid worden uitbesteed aan ngo's zoals Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Plateforme Citoyenne de Soutien aux Refugiés, Croix Rouge of Samusocial.